ΨΑΛΜΟΣ ΡΘ (109)
Ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ. | |
1 (Μασ. 110) ΕΙΠΕΝ ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. | 1
(Μασ. 110) Είπεν ο Κυριος και Θεός μου προς τον Κυριον και Θεόν μου,
προς τον Μεσσίαν· Καθησαι εις τα δεξιά του θρόνου μου και εγώ θα θέσω
όλους τους εχθρούς σου ως υποπόδιον των ποδών σου. |
2 ράβδον δυνάμεως ἐξαποστελεῖ σοι Κύριος ἐκ Σιών, καὶ κατακυρίευε ἐν μέσῳ τῶν ἐχθρῶν σου. | 2
Και ο Δαυίδ λαβών την αποκάλυψιν αυτήν λέγει προς τον Μεσσίαν·
Βασιλικήν ράβδον ακατανικήτου δυνάμεως θα χορηγήση εις σε ο Κυριος από
την αγίαν Σιών. Κυριάρχησε, λοιπόν, και μένε κύριος και εξουσιαστής εν
μέσω των εχθρών σου. |
3 μετὰ σοῦ ἡ ἀρχὴ ἐν ἡμέρᾳ τῆς δυνάμεώς σου ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν ἁγίων σου· ἐκ γαστρὸς πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε. | 3
Μαζή σου, αναφαίρετος και προαιωνία, είναι η απόλυτος εξουσία και
κυριαρχία, την οποίαν κυρίως κατά την ημέραν της επιφανείας σου θα
εκδηλώσης εν μέσω της λαμπρότητος των αγίων, αγγέλων και ανθρώπων. Ο
Θεός και Πατήρ λέγει προς τον Μεσσίαν· Από τους κόλπους μου, από την
ιδίαν την ουσίαν μου, πριν από τον αυγερινόν και τα άλλα αστέρια,
προαιωνίως και αϊδίως, σε έχω γεννήσει. |
4 ὤμοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. | 4
Και ο Δαυίδ λέγει· Ο Κυριος ωρκίσθηκε και δεν πρόκειται να αλλάξη
γνώμην. Συ, ο Μεσσίας είσαι αρχιερεύς στους αιώνας των αιώνων, κατά την
τάξιν του Μελχισεδέκ. |
5 Κύριος ἐκ δεξιῶν σου συνέθλασεν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς αὐτοῦ βασιλεῖς· | 5
Ο Κυριος, ο συμπαραστάτης και βοηθός σου εκ δεξιών σου, θα συντρίψη
κατά την ημέραν της οργής του τους βασιλείς της γης, που θα πάρουν
εχθρικήν στάσιν απέναντί σου. |
6 κρινεῖ ἐν τοῖς ἔθνεσι, πληρώσει πτώματα, συνθλάσει κεφαλὰς ἐπὶ γῆς πολλῶν. | 6
Θα κρίνη και θα καταδικάση όλα τα αμαρτωλά και ασεβή έθνη, θα γεμίση με
πτώματα την οικουμένην, θα συντρίψη τας κεφαλάς πολλών αρχόντων της
γης. |
7 ἐκ χειμάρρου ἐν ὁδῷ πίεται· διὰ τοῦτο ὑψώσει κεφαλήν. | 7 Ο Μεσσίας αγωνιζόμενος υπέρ του λαού του θα πίη με απλότητα νερό από τον χείμαρρον. Δια δε την κακοπάθειάν του αυτήν και την ταπείνωσιν θα τον αναδείξη και θα τον δοξάση ο Κυριος. |