Οι ψαλμοί είναι ιερά ποιήματα γεμάτα συναρπαστικές εικόνες, υψηλές συμβολικές παραστάσεις, ευγενικούς οραματισμούς, είναι η πλουσιότερη και πλέον συγκινητική έκφραση των ανθρώπινων συναισθημάτων, του πόνου και της χαράς, της ελπίδας και της αποκαρδίωσης, του φόβου και του θάρρους, της αγάπης και του μίσους, της καλοσύνης και της μοχθηρίας, της ειλικρίνειας και της υποκρισίας, της ευθύτητας και της δολιότητας, του θαυμασμού προς το ωραίον και του αποτροπιασμού προς το κακόν, όπως αυτά τα αισθήματα, εμφωλεύουν στις καρδιές και εκφράζονται στις πράξεις των αγαθών και πονηρών ανθρώπων.

    Ανεκτίμητοι είναι οι ψαλμοί από άποψης περιεχομένου, θεολογικότατοι και διδακτικότατοι, ψάλλουν το άπειρον μεγαλείον του Θεού, την ασύλληπτη σε ωραιότητα δημιουργία του αριστουργήματος αυτού που λέγεται επίγειος και ουράνιος κόσμος. Εκθέτουν σε κτυπητές και συγκινητικές γραμμές τα περί του ανθρώπου, την θεία καταγωγή, αλλά και την κατάπτωσή του, το ύψος της αρετής, αλλά και την αθλιότητα της αμαρτίας, την με εμπιστοσύνη εξάρτησή του από τον Θεό, αλλά και την ολέθρια αποστασία του, τον πόνο και την χαρά του, τις θλίψεις και τις ελπίδες του, τους κινδύνους και το καταφύγιό του τον πόθο και την προσδοκία της λυτρώσεως. Πόσα και πόσα δεν γράφουν για τον προσδοκώμενο Μεσσία, για τον αναμενόμενο Λυτρωτή, τον Υιόν του Θεού, τον απόγονο του Δαβίδ. Σε μερικά σημεία εκθέτουν με τόση καθαρότητα τη διδασκαλία και τα έργα του Χριστού, την πολυώδυνη θυσία του και τον θρίαμβο της Αναστάσεως, τη λύτρωση που θα έδινε, και τη βασιλεία που θα ίδρυε, το άνοιγμα των ουρανών και τον εγκαινιασμό μιας νέας εποχής αιώνιας μακαριότητας και δόξας για τον άνθρωπο, ώστε νομίζει κανείς ότι οι θεόπνευστοι Ψαλμωδοί δεν περιγράφουν μελλοντικά γεγονότα, αλλά ιστορικά, τα οποία είδαν και τα έζησαν και τα αισθάνθηκαν βαθύτατα. Γι' αυτό και οι Πατέρες της Εκκλησίας εκφράζονται με απερίγραπτο ενθουσιασμό για το συναρπαστικό περιεχόμενο των Ψαλμών.

ΠΗΓΗ : «ΨΑΛΜΟΙ, ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ Ι.Θ. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΖΩΗ, 2006, ΑΘΗΝΑ.